برای ایجاد کلونی انسانی در مریخ فقط ۲۲ فضانورد لازم است
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۳۳۲۶۸
ایتنا - بر اساس یک بررسی جدید، برای ساخت و حفظ یک کلونی انسانی در مریخ، تنها حدود ۲۲ فضانورد کافی است. این بررسی نشان میدهد این تعداد کمــ در مقایسه با براوردهای پیشین که حدود ۱۰۰ نفر بودــ میتواند سکونتگاهی در سیاره سرخ را پایدار نگه دارد.
پژوهشگران از جمله محققان دانشگاه جورج میسون در ایالات متحده، مطالعات قبلی را که بر اساس تعداد متغیرها محاسبه کرده بود برای ایجاد یک کلونی مستقل در مریخ احتمالا به ۱۰۰ تا ۵۰۰ فضانورد نیاز است، بررسی کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، تجزیه و تحلیل جدید آنها که در نسخه پیش از چاپ آرکایو منتشر و هنوز بازبینی نشده است، برای براورد جدید، رفتار اجتماعی و روانشناختی انسان و همچنین درهمتنیدگی و پایستگی تعاملات میان افراد را در نظر گرفت.
این یافتهها نشان میدهند که ممکن است برای ساخت و حفظ یک کلونی فضایی در مریخ تنها ۲۲ نفر کافی باشد.
دههها کار اکتشافی در سیاره سرخ که سازمانهای فضایی در سراسر جهان انجام دادهاند، به طور قطعی مشخص کرده که ساخت هرگونه سکونتگاه انسانی در مریخ یک مسئله و مشکل مهندسی فوقالعاده پیچیده است.
دانشمندان میگویند طبیعت نامساعد سیاره سرخ این را هم ضروری میکند که هر زیستگاهی در آنجا ساخته شود، تا حد زیادی خودپایدار و مستقل باشد.
جدا از استخراج چند ماده معدنی اساسی و آب، ساکنان آینده مریخ به تدارکات زمینی و همچنین تامین نیازها در محل با استفاده از فناوری پیشرفته مانند تجزیه آب مریخ به اکسیژن برای تنفس و هیدروژن برای سوخت وابسته خواهند بود.
پژوهشگران میگویند ساکنان کلونی آینده همچنین مجبور خواهند بود چالشهای روانی و رفتاری انسانی را نیز تحمل کنند.
دانشمندان تحلیل داده در این مطالعه جدید، در پی شناخت بهتر تعاملات رفتاری و روانی ساکنان مهاجرنشین آینده مریخ بودند.
آنها در این مقاله نوشتند: «ما در پی شناسایی نواحی موردتوجه به منظور طراحی یک کلونی و همچنین به دنبال پیشنهاد حداقل میزان اولیه جمعیت موردنیاز برای ایجاد یک مهاجرنشین پایداریم.»
دانشمندان برای تجزیه و تحلیل و مدلسازی انواع تعاملات میان کارکنان، دادههای قبلی بهدستآمده از تیمهای با بازدهی بالا راــ که در محیطهای ایزوله و پراسترس مانند زیردریاییها، نواحی اکتشافی قطب شمال و ایستگاه فضایی بینالمللی کار میکردندــ با چهار مشخصه روانشناختی مختلف تجزیه و تحلیل کردند.
آنها از نوعی شبیهسازی رایانهای به نام «مدلسازی مبتنی بر عامل» (اِیبیاِم) استفاده کردند که برای تجزیه و تحلیل سیستمهای پیچیده و پیشبینی ظهور الگوها و پدیدههای بزرگتر با قوانین و رفتارهای ساده استفاده میشود.
محققان با استفاده از این مدل، بقای یک زیستگاه انسانی در مریخ را در شرایط کاری گوناگون از جمله زمانی که رخدادهای جهانی مانند وقوع حوادث یا تاخیر در رسیدن تدارکات از زمین مهاجرنشین را تحت تاثیر قرار میدهد، شبیهسازی کردند.
دانشمندان مدلهایی را با سطوح فردی متفاوت از عوامل مانند سوختوساز، انعطافپذیری، مهارتها و سطوح آن مهارتها و استرس و همچنین در نظر گرفتن یکی از چهار ویژگی روانشناختیــ روانرنجوری، واکنشپذیری، اجتماعی بودن یا توافقپذیر و خوشمشرب بودن برای ساکنان مریخ طراحی کردند.
این مقاله همچنین یادآور شد که باید شبیهسازی متغیرهای محیطی را که ساکنان با آن مواجه خواهند شد، نیز در نظر گرفت.
از آنجا که ساکنان فرضی این مدل در کلونی مریخ میخوابند، حرکت میکنند، با یکدیگر تعامل میکنند و منابع را تولید یا مصرف میکنند، ممکن است سلامتیشان را از دست بدهند، آنها ممکن است بدون منابع کافی بمیرند و از شبیهسازی حذف شوند.
پنج بار اجرای رایانهای از این مدل برای یک دوره ۲۸ ساله میزان جمعیت اولیه در شبیهسازی بین ۱۰ تا ۱۷۰، نشان داد که «جمعیت اولیه ۲۲ حداقل جمعیت موردنیاز برای حفظ اندازه یک مهاجرنشین در درازمدت است.»
پژوهشگران همچنین دریافتند که تیپ شخصیتی «توافقپذیر و خوشمشرب» که با همدلی بیشتر همراه است، احتمال بیشتری برای بقا دارد؛ در حالی که افراد با ویژگی روانشناختی «عصبی» با نرخ بسیار بالاتری از بین میروند.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: مریخ فضا ناسا انسانی در مریخ تجزیه و تحلیل شبیه سازی یک کلونی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۳۳۲۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشاورزی در ماه و مریخ: مزرعهداری در ورای مدار زمین، امکانپذیر است
غزال زیاری: در ژانویه ۲۰۱۹ با فرود سطحنشین چانگای ۴ (Chang'e ۴) روی سطح ماه، محمولهای هیجانانگیز به تنها قمر کره زمین رسید که خبر از ماجراجویی جدیدی در فضا میداد: این محموله شامل دانههای چهار گونه گیاهی بود که محققان قصد داشتند تا آنها را در سطح ماه رشد و پرورش دهند.
جوانه زدن یک دانه پنبه در آن زمان، توجه زیادی را به خود جلب کرد، اما نکته مهمتر از جوانه زدن، رشد گیاه است. اگر گیاهانی که در سطح ماه رشد میکنند، کمتر از سطح زمین محصول بدهند یا ضعیفتر و شکنندهتر باشند، بشر با مشکل بزرگی در پیشرفت فضایی خود مواجه خواهد بود.
با گذشت بیش از چهار سال، حالا نتایج مهمی از این آزمایش منتشر شده است. از قرار معلوم بهرغم تمام موانع پیشرو در ماه و مریخ، ممکن است پرورش مواد غذایی تنها مشکل موجود نباشد و باید این را در نظر داشت که همه این بررسیها در روزهای ابتداییاش است.
موانع پیشرو چیست؟لازم به ذکر است که Chang'e ۴ در مأموریتش سعی نکرد تا دانهها را در خاک قمری رشد دهد. آزمایشهای مختلف حکایت از آن دارند که این کار گرچه ممکن و شدنی است ولی بسیار سخت خواهد بود. هدف از انجام این آزمایش، بررسی این موضوع بود که آیا محیط ریزگرانشی و تشعشعات زیاد در سطح ماه برای رشد گیاهان مشکلساز خواهد شد یا خیر.
تأکید اصلی این آزمایش روی بررسی جاذبه و گرانش ماه قرار داشت؛ چراکه درهرصورت اگر تابش خورشید بدون فیلتر اتمسفر به گیاهان آسیب برساند، همیشه میتوان راهکارهایی برای حل این مشکل یافت؛ ولی تغییر نیروی رو به پائین گرانش، چالش بهمراتب بزرگتری به نظر میرسد.
خوشبختانه گویا نیازی به مداخله اینچنینی وجود ندارد و حتی این گرانش کم، ممکن است در جبران برخی مشکلات دیگر که فراتر از مشکلات روی کره زمین هستند، به کمک دانشمندان بیاید.
ساخت شرایط ماه روی زمیندر ژوئن سال ۲۰۲۳، نتیجه اولین مقایسه گیاهان روی سطح ماه با گیاهان روی زمین توسط تیمی از دانشگاه چونگ کینگ منتشر شد و جزئیات بیشتری دراینباره در دسترس قرار گرفت. در شرایطی که Chang'e ۴ کار خود را در ماه انجام میداد، نویسندگان مقاله، دانههایی را مشابه آنچه به ماه فرستاده بودند، در یک آزمایشگاه در شرایطی مشابه، در خاکی یکسان و دما، رطوبت و فشار هوایی مشابه با ماه کاشتند.
دریکی از این مقالات در این رابطه میخوانیم: «ما کشف کردیم که گرانش یکششم g در ماه، باعث افزایش سرعت جوانهزنی بذرها میشود.» (جاذبه در سطح ماه، ۶ برابر ضعیفتر از شتاب جاذبه در سطح زمین است).
برخلاف گزارشهای منتشره در آن زمان، تنها یکی از دانههای پنبه روی سطح ماه جوانه زد و در دانههای دیگر خبری از جوانه نبود؛ ولی در آزمایشگاه روی سطح زمین، گیاهان کلزا و دانههای پنبه هم جوانه زدند.
بزرگترین تهدید برای نهالهای جوانهزده در سطح ماه، شبهای طولانی ماه بود که حدود ۹ روز زمینی بعد از فرود Chang'e ۴ آغاز شد. دمای ماه به ۵۲- سانتیگراد کاهش یافت و از همین رو دمای محیط آزمایشگاهی روی زمین هم کاهش یافت تا با شرایط طبیعی ماه مطابقت داشته باشد و حدود ۱۸ روز زمینی، خبری از گرما نبود.
در کمال تعجب، نهال جوانهزده روی سطح ماه، همچنان سبز و صاف بود تا اینکه نور و گرما دوباره به سطح ماه بازگشت؛ اما در همین زمان، نهالهای داخل آزمایشگاه سطح زمین، مرده بودند و به رنگ زرد و سیاه در آمده بودند؛ اما نهال رشد کرده در سطح ماه، از دومین روز قمری هم جان سالم به در برد، هرچند که روند رشدش متوقف شد و محققان دلیل این اتفاق را کمبود اکسیژن در محفظهاش میدانند.
محققان به این شک کردند که گرانش پایین ماه باعث ایجاد مقاومت در برخی از گیاهان قطبی در برابر یخزدگی شده؛ اما متأسفانه نهال پنبه در شب دوم قمری مرد و در طول پنج روز قمری هیچکدام از بذرهای دیگر جوانه نزدند.
نویسندگان دلیل جوانه نزدن سه گونه گیاهی دیگر را به خاطر قرار گرفتن آنها در دمایی بالاتر از دمای مناسب این گیاهان در پنج روز اول میدانند.
در کنار موانع موجود باید این را در نظر داشت که کشاورزی در ماه مزایای متعددی دارد و مشابه با کشاورزی زیر آب، عاری از آفات و علفهای هرز خواهد بود و درنتیجه نیازی به مواد شیمیایی برای کنترل این آفات وجود نخواهد داشت.
آزمایشهای انجامشده در ایستگاه فضایی بینالمللی حکایت از آن دارد که گیاهان برای رشد و حتی میوه دادن به جاذبه نیاز چندانی ندارند. بااینحال، این گیاهان از هر لحاظ دیگری در شرایط بهینه هستند. این واقعیت که پنبه در جاذبه کم ماه، توانایی غلبه بر سرما را دارد، کشفی است که قطعاً بسیار ارزشمند خواهد بود.
توانایی کشتوکار در پایگاههای مریخ، حتی مهمتر از کشتوکار در ماه خواهد بود. چراکه حملونقل مواد غذییا از سطح کره زمین به ماه گرچه هزینه زیادی خواهد داشت ولی شدنی است؛ اما حمل غذا به مریخ بهمراتب سختتر و چالشبرانگیزتر خواهد بود. با در نظر داشتن اینکه گرانش مریخ تقریباً دو برابر گرانش ماه است، میتوان امید داشت که کاشت گیاهان در مریخ هم شرایط مشابهی داشته باشد.
منبع: iflscience
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901339